วันพฤหัสบดีที่ ๒๖ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๙
ทะลุ หมายถึง เจาะ, ทำให้เป็นรู
สืบสวน หมายถึง เที่ยวถามเรื่องต่าง ๆ
ชำนาญ หมายถึง เชี่ยวชาญ
พระฉาย หมายถึง กระจกส่อง
วันจันทร์ที่ ๓๐ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๙
ทดลอง หมายถึง ลองทำ
อุบาย หมายถึง เล่ห์กล
สังหรณ์ หมายถึง รู้สึกคล้ายมีอะไรมาดลใจ ทำให้รู้ว่าจะมีเหตุเกิดขึ้น
วันอังคารที่ ๓๑ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๙
เผอเลอ หมายถึง เลินเล่อ ขาดความเอาใจใส่ไม่รอบคอบ
ศรัทธา หมายถึง ความเชื่อถือ ความเลื่อมใส
สัพเพเหระ หมายถึง ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน ไม่ใช่สิ่งสำคัญ
พระอุณาโลม หมานถึง ขนระหว่างคิ้ว
วันพุธที่ ๑ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๙
แซ่ซ้อง หมายถึง เปล่งเสียง แสดงความนิยมหรือสรรเสริญไปทั่ว
ภวังค์ หมายถึง ความเป็นอยู่โดยไม่รู้สึกตัว
ยถากรรม หมายถึง ตามกรรม, ตามแต่จะเป็นไป
พระบัญชร หมายถึง หน้าต่าง
วันพฤหัสบดีที่ ๒ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๙
ฟันเฟือง หมายถึง ซี่โดยรอบตัวจักร
ปกิณกะ หมายถึง เบ็ดเตล็ด, คละกัน
อวสาน หมายถึง จบ หรือสิ้นสุด
พระรากขวัญ หม่ยถึง ไหปลาร้า
วันจันทร์ที่ ๖ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๙
คะคาน หมายถึง คัดค้าน
คับขัน หมายถึง เข้าที่ลำบากหรือจำเป็น
คะยั้นคะยอ หมายถึง ชักชวนให้ตกลงใจด้วยการรบเร้า
พระเสโท หมายถึง เหงื่อ
วันอังคารที่ ๗ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๙
บรรจบ หมายถึง รวม, จดกัน, ใกล้ชิดติดต่อกัน
สิงขร หมายถึง ภูเขา
กิจจะลักษณะ หมายถึง เป็นการเป็นงาน, เป็นเรื่องเป็นราว
ธารพระกร หมายถึง ไม้เท้า
วันพุธที่ ๘ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๙
เรียงราย หมายถึง เรียงติดต่อกันไปเป็นระยะ ๆ
พินาศ หมายถึง ความเสียหาย ย่อยยับ
พรรณนา หมายถึง กล่าวเป็นเรื่องเป็นราวอย่างละเอียดให้ผู้ฟังนึกเห็นเป็นภาพ
ทรงศีล หมายถึง ถือศีล
วันจันทร์ที่ ๑๓ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๙
คนโท หมายถึง หม้อน้ำ
สังวร หมายถึง ความระวัง
ประเสริฐ หมายถึง วิเศษ, ดีเลิศ, ดีที่สุด
ประพาส หมายถึง เที่ยว
วันอังคารที่ ๑๔ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๙
แน่วแน่ หมายถึง อาการที่ใจมุ่งมั่นอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
ท้อแท้ หมายถึง อ่อนเปลี้ยเพลียใจ
ไกล่เกลี่ย หมายถึง ทำให้เรียบร้อย, ทำให้ส่วนเสมอกัน, พูดจาให้ตกลงกัน, พูดจาให้ปรองดองกัน
พระนาภี หมายถึง สะดือ
วันพุธที่ ๑๕ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๙
แวววาว หมายถึง มีแสงกลอกกลิ้งอยู่ข้างใน
ตระหนี่ หมายถึง หวงไม่อยากให้ง่าย ๆ
จาระไน หมายถึง พูดชี้แจงอย่างละเอียดลออ
พระแท่น หมายถึง ที่ประดับหรือที่บรรทม
วันพฤหัสบดีที่ ๑๖ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๙
สะสม หมายถึง สั่งสม, รวบรวมให้เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ
ประจักษ์ หมายถึง ปรากฏชัด
อัจฉริยะ หมายถึง วิเศษน่าอัศจรรย์, มีความรู้ความสามารถเกินกว่าระดับปรกติมาก
พระหัตถ์ หมายถึง มือ
วันจันทร์ที่ ๒๐ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๙
สติ หมายถึง ความรู้ตัว
สัมปชัญญะ หมายถึง ความรู้ตัวอยู่เสมอ
วิจารณญาณ หมายถึง ปัญญาที่สามารถรู้หรือให้เหตุผลที่ถูกต้องได้
พระขนง หมายถึง คิ้ว
วันอังคารที่ ๒๑ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๙
ปลอดภัย หมายถึง พ้นภัย
อันตราย หมายถึง เหตุที่อาจทำให้ถึงแก่ความตายหรือพินาศ
ผจญภัย หมายถึง ออกไปเสี่ยงสู้ภัยอันตราย
พระธำมรงค์ หมายถึง แหวน
วันพุธที่ ๒๒ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๙
ลืม หมายถึง หายไปจากความจำ, นึกไม่ได้, นึกไม่ออก
ฉงน หมายถึง สงสัย, ไม่แน่ใจ
ปีะจบประแจง หมายถึง พูดหรือทำให้เขารักเขาชอบ
พระนขา หมายถึง เล็บ
วันพฤหัสบดีที่ ๒๓ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๙
สงสาร หมายถึง รู้สึกเห็นใจ.นความเดือดร้อนหรือความทุกข์ของผู้อื่น
ไตร่ตรอง หมายถึง คิดทบทวน
อุตสาหะ หมายถึง ความพยายาม
พระราชดำริ หมายถึง คิด, ไตร่ตรอง
วันจันทร์ที่ ๒๗ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๙
เข้มข้น หมายถึง เข้มมาก, เข้มจัด, ดุเดือด
มัธยัสถ์ หมายถึง ใช้จ่ายอย่างประหยัด
สนธยา หมายถึง เวลาโพล้เพล้พลบค่ำ
พระชิวหา หมายถึง ลิ้น
วันอังคารที่ ๒๘ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๙
ค้าขาย หมายถึง ทำมาหากินในทางซื้อขาย
สดมภ์ หมายถึง เสา, หลัก; ช่องในแถวตั้งสำหรับกรอกรายการ (คณิตศาสตร์)
จตุรงค์ หมายถึง องค์๔, หมากรุก
พระอังคุฐ หมายถึง นิ้วหัวแม่มือ
วันพุธที่ ๒๙ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๙
กดขี่ หมายถึง ข่มให้อยู่ในอำนาจตน
กนก หมายถึง ทองคำ
กตัญญุตา หมายถึง ความกตัญญู
พระดัชนี หมายถึง นิ้วชี้
วันพฤหัสบดีที่ ๓๐ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๙
ขนม หมายถึง ของกินที่ไม่ใช่กับข้าว, ของหวาน
ข่มเหง หมายถึง ใช้กำลังรังแกแกล้งทำเดือดร้อนให้ผู้อื่น
ขมึงทึง หมายถึง หน้าตาน่ากลัว
พระมัชฌิมา หมายถึง นิ้วกลาง
วันจันทร์ที่ ๔ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๙
กงเกวียน หมายถึง ล้อเกวียน
ก้นบึ้ง หมายถึง ส่วนสุดของสิ่งที่ลึก, ส่วนใต้สุด
กตัญชลี หมายถึง ยกมือไหว้
พระอนามิกา หมายถึง นิ้วนาง
วันอังคารที่ ๕ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๙
ขจัด หมายถึง กำจัด
ขนส่ง หมายถึง ธุรกิจเกี่ยวกับการขนและส่ง
ขนบธรรมเนียม หมายถึง แบบอย่างที่นิยมกันมา
พระกนิษฐา หมายถึง นิ้วก้อย
วันพุธที่ ๖ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๙
คงทน หมายถึง ยั่งยืน, ถาวร, ทนทาน
คงกระพัน หมายถึง ทนทานต่อศัตราวุธ
คงไคย หมายถึง ชื่อช้างตระกูล ๑ ใน ๑๐ ตระกูล กายเหมือนสีน้ำไหล
พระอัยกา หมายถึง ปู่, ตา
วันพฤหัสบดีที่ ๗ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๙
งงงัน หมายถึง งงจนทำอะไรไม่ถูก
งมงาย หมายถึง หลงเชื่อโดยไม่มีเหตุผล หรือโดยไม่ยอมรับฟังความคิดเห็นหรือเหตุผลของผู้อื่น
เงื่อนงำ หมายถึง เรื่องราวหรือข้อความที่ซ่อนอยู่ไม่เปิดเผย
พระอัยยิกา หมายถึง ย่า, ยาย
วันจันทร์ที่ ๑๑ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๙
จงใจ หมายถึง ตั้งใจ หมายใจ เจตนา
จดจ่อ หมายถึง มีใจฝักใฝ่ผูกพันอยู่
จงรักภักดี หมายถึง ผูกใจรักด้วยความเคารพนับถือหรือรู้คุณอย่างยิ่ง
พระขนอง หมายถึง หลัง
วันอังคารที่ ๑๒ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๙
ฉก หมายถึง ฉวยหรือชิงเอาโดยเร็ว
ฉลอง หมายถึง ทำบุญหรือบูชาสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นงานเอิกเกริกเพื่อแสดงความปีติยินดี
ฉวัดเฉวียน หมายถึง อาการที่บินวนเวียนไปมาอย่างผาดโผน, วนเวียน
พระพาหุ หมายถึง แขน
วันพุธที่ ๑๓ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๙
ชก หมายถึง กำหมัดแล้วพุ่งไปยังที่หมาย
ชดช้อย หมายถึง อ่อนช้อย, มีลักษณะกิริยาท่าทางงดงาม
ชนก หมายถึง ชายผู้ให้กำเนิด, พ่อ
พระอนุวงศ์ หมายถึง ญาติห่าง ๆ
วันพฤหัสบดีที่ ๑๔ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๙
ชฎา หมายถึง เครื่องสวมศีรษะ รูปคล้ายฝาชี มียอดยาวเรียวแหลม
ชนินทร์ หมายถึง ผู้เป็นใหญ่ในหมู่ชน
ชมดชม้อย หมายถึง ช้อนตาชำเลืองด้วยทีท่าชดช้อย
พระบาท หมายถึง เท้า
วันพฤหัสบดีที่ ๒๑ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๙
ซน หมายถึง อาการที่อยู่ไม่สุขจับโน่นฉวยนี่หรือเล่นไม่เป็นเรื่องเป็นราวทำให้เดือดร้อนเสียหาย
ซบเซา หมายถึง หงอยก๋อย, เงียบเหงา, ไม่เบิกบาน; ไม่คึกคักเช่นเดิม
ซ่อนเร้น หมายถึง แอบหรือซ่อนอยู่ในที่ลับตา
พระมาลา หมายถึง หมวก
วันจันทร์ที่ ๒๕ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๙
เดินทาง หมายถึง ไปสู่จุดที่หมายอีกแห่งหนึ่งที่ไกลออกไป
ดาบส หมายถึง ผู้บำเพ็ญตบะคือการเผากิเลส; ฤาษี
ดุษฎี หมายถึง ความยินดี, ความชื่นชม
โดยเสด็จ หมายถึง ตามไปด้วย
วันอังคารที่ ๒๖ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๙
ตงิด หมายถึง เล็กน้อย, ทีละน้อย ๆ (ใช้แก่ความรู้สึก)
ตกผลึก หมายถึง กลายเป็นผลึก (ใช้แก่สารละลาย); โดยปริยายหมายความว่าลึกซึ้งแจ่มแจ้งจากการสะสมความรู้หรือความคิด, งวดเข้า
ตปนียะ หมายถึง ทองคำ
พระราชเสาวนีย์ หมายถึง คำสั่งของพระราชินี
วันพุธที่ ๒๗ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๙
ถดถอย หมายถึง ย่อท้อ, ลดน้อยลง
โถมนาการ หมายถึง การชมเชย
ถูปารหบุคคล หมายถึง บุคคลที่คู่ควรแก่การนำกระดูกของเขาบรรจุในสถูปไว้บูชา มีพระพุทธเจ้า เป็นต้น
ถึงแก่พิราลัย หมายถึง ตาย (ใช้แก่เจ้าประเทศราชสมเด็จเจ้าพระยา หรือผู้ที่ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมเป็นการเฉพาะ
วันพฤหัสบดีที่ ๒๘ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๙
ทรมาน หมายถึง ทำให้ลำบาก
ทรรศนีย์ หมายถึง น่าดู, งาม
ทลิกทก หมายถึง คนยากจน คนเข็ญใจ
ซับพระพักตร์ หมายถึง ผ้าเช็ดหน้า
วันจันทร์ที่ ๑๕ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๙
ธงชัย หมายถึง ธงซึ่งเป็นเครื่องหมายแห่งชัยชนะ
ธเนศ หมายถึง เจ้าแห่งทรัพย์ คนมั่งมี ท้าวกุเวร
ธมกรก [ทะมัดะหรก] หมายถึง กระบอกกรองน้ำของพระสงฆ์ ้ป็นเครื่องใช้สอย ๙ อย่างในอัฐบริขาร; เครื่องกรองน้ำด้วยลมเป่า, กระบอกก้นหุ้มผ้า
พระวิสูตร หมายถึง ม่าน, มุ้ง
วันอังคารที่ ๑๖ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๙
นโยบาย หมายถึง หลักและวิธีปฏิบัติซึ่งเป็นแนงทางดำเนินการ
นรชาติ หมายถึง คน, หมู่คน
นิปัจการ หมายถึง การเคารพ
พระโมฬี หมายถึง จุก
วันพุธที่ ๑๗ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๙
บกพร่อง หมายถึง ไม่ครบบริบูรณ์เท่าที่ควรมีควรเป็น
บพิธ หมายถึง แต่ง, สร้าง
บริจารก หมายถึง คนใช้ คนบำเรอ
ทรงพระสำอาง หมายถึง ทาเครื่องหอม
วันพฤหัสบดีที่ ๑๘ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๙
ประพฤติ หมายถึง
ปฏิญญา หมายถึง การให้คำมั่นสัญญาหรือการแสดงยืนยันโดนถือเอาสิ่งศักดิ์สิทธิหรือความสุจริตใจเป็นที่ตั้ง
ปกีรณัม หมายถึง จำแนกหรือกระจายออกไป
ประสูติการ หมายถึง การเกิด
วันจันทร์ที่ ๒๒ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๙
ผมไฟ หมายถึง ผมเดิมของทารกที่ติดมาแต่กำเนิด เพราะแต่เดิมมารดาทารกต้องอยู่ไฟ
ผกผัน หมายถึง หกหัน, ผันกลับ
ผณินทรสมพัตสร หมายถึง ปีงูใหญ่ ปีมะโรง
ทรงพระผนวช หมายถึง บวช
วันอังคารที่ ๒๓ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๙
ฝ่าฟัน หมายถึง ต่อสู้กับความยากลำบาก
ฝ่าฝืน หมายถึง ขัดขืน, ล่วง, ละเมิด
ฝีคัณฑมาลา หมายถึง ชื่อฝีชนิดหนึ่งที่ขึ้นเป็นแถวตามคอ
ฝ่าพระบาท หมายถึง ท่าน ใช้แก่พระองค์เจ้าถึงหม่อมเจ้า
วันพุธที่ ๒๔ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๙
พงพี หมายถึง ป่าดง
พจนา หมายถึง การเปล่งวาจา การพูด คำพูด
พกุระ หมายถึง เขาสัตว์สำหรับเป่า
ทรงอวยพร หมายถึง อวยพร
วันพฤหัสบดีที่ ๒๕ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๙
ฟกช้ำ หมายถึง บวมช้ำ, บอบช้ำ
ฟองมัน หมายถึง ชื่อเครื่องหมายชนิดหนึ่ง สำหรับเขียนขึ้นต้นวรรคที่ต้นบรรทัด ตาไก่ ก็เรียก
ฟูมฟายน้ำตา หมายถึงเอามือทั้งสองข้างเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบน้ำเพราะความเศร้าโศกเสียใจอย่างหนัก
สนพระทัย หมายถึง สนใจ
วันจันทร์ที่ ๒๙ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๙
ภยันตราย หมายถึง ภัยและอันตราย
ภยาคติ หม่ยถึง ความลำเอียงเพราะความกลัว
ภราดรภาพ หมายถึง ความเป็นฉันพี่น้อง
ถาดพระสุธารส หมายถึง ถาดน้ำชา
วันอังคารที่ ๓๐ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๙
มงคล หมายถึง เหตุที่นำมาซึ่งความเจริญ
มฆวัน หมายถึง พระอินทร์
มตกภัต หมายถึง ข้าวที่ทำบุญอุทิศให้คนตาย
พระอังสา หมายถึง บ่า
วันพุธที่ ๓๑ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๙
ยกย่อง หมายถึง เชิดชู
ยมนา หมายถึง แม่น้ำใหญ่ ชื่อแม่น้ำสายหนึ่งในอินเดีย
ยันตรกรรม หมายถึง วิชาเครื่องกล
ทรงเครื่อง หมายถึง แต่งตัว
วันพฤหัสบดีที่ ๑ กันยายน พ.ศ.๒๕๕๙
รกชัฏ หมายถึง รกยุ่ง, รกอย่างป่าทึบ
รงควัตถุ หมายถึง สีต่าง ๆ
รชตะ หมายถึง เงิน
พระชงฆ์ หมายถึง แข้ง
วันจันทร์ที่ ๕ กันยายน พ.ศ.๒๕๕๙
ลงกา หมายถึง ชื่อเมืองของทศกัณฐ์ในเรื่องรามเกียรติ์
ลงทัณฑ์ หมายถึง (กฎ) ลงโทษผู้กระทำผิดต่อวินัยทหารหรือตำรวจ
ลงเรือลำเดียวกัน หมายถึง (สำนวน) ทำงานร่วมกัน, ร่วมรับผลการกระทำด้วยกัน
รัดพระองค์ หมายถึง ผ้าชุบสรง
วันอังคารที่ ๖ กันยายน พ.ศ.๒๕๕๙
วงศ์ หมายถึง เชื้อสาย, เหล่ากอ, ตระกูล
วกุละ หมายถึง ต้นพิกุล
วชิรหัตถ์ หมายถึง ผู้ถือวชิระ คือ พระอินทร์
บั้นพระองค์ หมายถึง เอว
วันพุธที่ ๗ กันยายน พ.ศ.๒๕๕๙
ศตวรรษ หมายถึง รอบ ๑๐๐ ปี
ศตกะ หมายถึง หมวด ๑๐๐ มีจำนวน ๑๐๐
ศราทธพรด [สาดทะพรด] หมายถึง พิธีทำบุญให้แก่ญาติผู้ล่วงลับไปแล้ว
ทอดพระเนตร หมายถึง ดู
วันพฤหัสบดีที่ ๘ กันยายน พ.ศ.๒๕๕๙
สกาว หมายถึง ขาว, สะอาด, หมดจด
สกนธ์ หมายถึง ขันธ์, กอง, ส่วนร่างกาย, ร่างกาย
สงครามเย็น หมายถึง การต่อสู้ระหว่างประเทศต่อประเทศโดยไม่ใช้อาวุธ แต่ใช้อำนาจอื่นแทน
พระทวาร หมายถึง ประตู
วันจันทร์ที่ ๑๒ กันยายน พ.ศ.๒๕๕๙
หงอน หมายถึง ขนหรือเนื้อที่งอกขึ้นมาบนหัวไก่และนกบางชนิด
หน่วงเ้หนี่ยว หมายถึง รั้งตัวไว้, ดึงถ่วงไว้, กักไว้
หยิบโหย่ง หมายถึง กรีดกราย, ทำอะไรไม่จริงจัง, ไม่เอาการเอางาน
พระฉวีหมายถึง ผิวหนัง
วันอังคารที่ ๑๓ กันยายน พ.ศ.๒๕๕๙
อดีต หมายถึง ล่วงแล้ว, เวลาที่ล่วงแล้ว
องค์กร หมายถึง บุคคล, คณะบุคคลทั้งสถาบันซึ่งเป็นส่วนประกอบของหน่วยงานใหญ่ที่ทำหน้าที่สัมพันธ์กันหรือขึ้นต่อกัน
อธิกมาส หมายถึง เดือนที่เพิ่มขึ้นในปีตันทรคติคือในปีนั้นมี ๑๓ เดือน มีเดือน ๘ สองหน เรียกว่า เดือน ๘ สอง ๘
เสวย หมายถึง รับประทาน
วันพุธที่ ๑๔ กันยายน พ.ศ.๒๕๕๙
ฮวบฮาบ หม่ยถึง อาการที่ขึ้น ลง หรือลดอย่างรวดเร็ว
ฮวงซุ้ย หมายถึง ที่ฝังศพของชาวจีน
ฮัจญ์ หมายถึง พิธีปฏิบัติศาสนกิจที่สำคัญในศาสนาอิสลาม ซึ่งจะต้องกระทำที่นครทักกะฮ์ (เมกกะ) ประเทศซาอุดิอาระเบีย ปัตตุบัรเขียนเป็น หัจญ์ ก็มี
พระแสงปืน หมายถึง ปืน
วันพฤหัสบดีที่ ๑๕ กันยายน พ.ศ.๒๕๕๙
กดดัน หมานถึง บีบคั้น
กงจักร หมายถึง สิ่งที่มีรูปเป็นวงกลม มีริมเป็นแฉก ๆ โดยรอบ
กกุธภัณฑ์ หมายถึง สัญลักษณ์สำคัญแก่งความเป็นพระมหากษัตริย์ คือ ๑. พระมหาพิชัยมงกุฎ ๒. พระแสงขรรค์ชัยศรี ๓. ธารพระกรชัยพฤกษ์ ๔. วาลวีชนี (พัดกับแส้) ๕. ฉลองพระบาท รวมเรียกว่า เบญจราชกกุธถัณฑ์
พระกระยาเสวย หมานถึง ข้าว
อ้างอิงจาก พจนานุกรม ฉบับ ราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.๒๕๔๒